ΧΡΗΣΙΜΑ TIPS ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΟΡΩΝΟΙΟΥ

Απομόνωση: Μια λέξη που σημαίνει την  «κατάσταση κατά την οποία κάποιος άνθρωπος ζει μακριά από τον κόσμο και το κοινωνικό περιβάλλον». Άλλοτε, η ίδια λέξη είχε χρησιμοποιηθεί και για να περιγράψει τον «ειδικό χώρο σε φυλακή που οδηγούνταν οι κρατούμενοι σε περίπτωση πειθαρχικού παραπτώματος και έμεναν εκεί μόνοι τους».

Η έννοια της απομόνωσης, λοιπόν, από μόνη της έχει μια αρνητική σημασία, καθώς και μόνο από την ετυμολογία της συνεπάγεται την έλλειψη κάθε κοινωνικής επαφής, και ενίοτε εμπερικλείει την έννοια της τιμωρίας. Για κάποιους ανθρώπους, ωτόσο, η απομόνωση ίσως να μην είναι μια τόσο δυσάρεστη διαδικασία.

Σύμφωνα με τον Dr. Jennifer Kahnweiler (2018) μερικοί άνθρωποι αντλούν την ενέργειά τους περνώντας χρόνο μόνοι τους. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι, εσωστρεφείς. Στον αντίποδα, βρίσκονται εκείνοι που αντλούν ενέργεια μέσα από την επαφή τους με άλλους ανθρώπους. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι εξωστρεφείς. Ο διαχωρισμός αυτός θα μπορούσαμε να πούμε ότι εστιάζει περισσότερο σε έναν διαφορετικό τρόπο επαναφόρτισης των μπαταριών του κάθε ανθρώπου, και σίγουρα αυτές δεν είναι οι μόνες διαφορές τους.

Με μία πρόχειρη σκέψη θα μπορούσαμε να πούμε ότι μία διαδικασία απομόνωσης ίσως να είναι λιγότερο δυσάρεστη σε ένα εσωστρεφή απ΄ ότι σε έναν εξωστρεφή άνθρωπο. Κατά βάση ωστόσο ο άνθρωπος είναι ένα ον κοινωνικό, επομένως οποιοδήποτε είδος επιβεβλημένης απομόνωσης, ακόμα κι αν είναι για το ευρύτερο καλό, έχει την τάση να δημιουργεί δυσφορία και σύγχυση καθώς στερεί το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής.

Κάτι τέτοιες ώρες, λοιπόν, που παραδείγματος χάριν, μια αυτονόητη και προκαθορισμένη επίσκεψη στο πατρικό μας σπίτι γίνεται ριψοκίνδυνη και αμφισβητήσιμη, εκτιμάει κανείς την δύναμη της φυσικής παρουσίας λίγο παραπάνω. Την δύναμη που έχει ο ένας άνθρωπος στον άλλον απλά και μόνο επειδή υπάρχει, ή και αντίθετα: η δύναμη της απουσίας ενός ανθρώπου. Δεν είναι τυχαίο που κάτι τέτοιες ώρες έχουμε την ανάγκη να εκφράσουμε λόγια αγάπης που οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής, μας προκαλούν να τ’ αφήσουμε για αύριο.

Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτοί οι ρυθμοί καθορίζουν τις καθημερινές μας προτεραιότητες , και βάζουν σε 2^η μοίρα κάποιες άλλες ανάγκες και επιθυμίες μας.  Έτσι, συχνά αναβάλλουμε πράγματα που θέλουμε πολύ, όπως έναν περίπατο με τον σύντροφό μας, ένα απόγευμα παίζοντας με το παιδί μας ή ένα ταξίδι αναψυχής, διότι η εργασία μας , οι υποχρεώσεις μας και τα καθημερινά μας έξοδα εφιστούν την προσοχή μας. Και τελικά, μια μεγάλη αναβλητικότητα για πράγματα που θεωρούμε ότι θα είναι εκεί και θα μας περιμένουν.

 Στον αντίποδα αυτής της πραγματικότητας, βέβαια, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που η εργασία τους είναι η διέξοξοδος στην ζωή που έχουν επιλέξει , αλλά δεν τους ευχαριστεί. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που κάθε μέρα ακούμε στις ειδήσεις ότι αυξάνονται τα κρούσματα  ενδοοικογενειακής και συζυγικής βίας. Ο χρόνος όταν κυλάει αργά έχει την τάση να μας φέρνει σε επαφή με το παρόν. Αν λοιπόν στο παρόν είμαστε σε ένα στάδιο της ζωής μας που μας ευχαριστεί, θα εκτιμήσουμε παραπάνω όσα έχουμε πετύχει. Αν όμως δεν είμαστε ευχαριστημένοι , είναι πιο πιθανό να βγουν στην επιφάνεια διάφοροι φόβοι, φοβίες και ανασφάλειες που προσπαθούμε να θάψουμε σε μία καθημερινότητα που τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, καθώς το «να κάνουμε» είναι πιο εύκολο από το «να είμαστε».

Ίσως, λοιπόν, είναι ευκαιρία κάτι τέτοιες μέρες να καθίσουμε να αναλογιστούμε που βρισκόμαστε στην ζωή μας, να αισθανθούμε ευγνώμονες ή και να αναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας, αν χρειαστεί.

Παρακάτω θα βρείτε μερικές ιδέες, ώστε να μην λέμε «σκοτώνω τον χρόνο μου», αλλά περνάω ποιοτικό χρόνο:

Α. Τηλεφωνική & Διαδικτυακή επικοινωνία με φίλους και γνωστούς

Β. Διάβασμα κάποιου βιβλίου που ήθελα καιρό αλλά πάντα αμελούσα

Γ. Διαδικτυακή εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας

Δ. Μελέτη πάνω σε ενδιαφέροντα θέματα γύρω από την επιστήμη του καθενός

 ( διαδικτυακά άρθρα, video)- δια βίου μάθηση

Ε. Παρακολούθηση διαδικτυακών σεμιναρίων, ώστε αύξηση παραγωγικότητας και μείωση του αισθήματος απομόνωσης. Καλό θα ήταν αν αυτή την διαδικασία την έκανα από κοινού με κάποιον φίλο μου.

ΣΤ. Αρχειοθέτηση εγγράφων που ήταν χρόνια διασκορπισμένα και δημιουργούσαν σύγχυση και άγχος στο μυαλό μου.

Ζ. Γυμναστική στο σπίτι παρακολουθώντας κάποιο διαδικτυακό πρόγραμμα γυμναστικής προσαρμοσμένο στις δικές μου ανάγκες (π.χ. γιόγκα, διαλογισμός, μυϊκή ενδυνάμωση). Ή τρέξιμο/περπάτημα κοντά στο σπίτι μου με τρόπο που εμένα με ευχαριστεί.

Η. Ποιοτικός χρόνος με τον/την σύντοφό μου (π.χ. παρακολούθηση κάποιας ταινίας, σειράς, γυμναστική ή μαγειρική από κοινού).

Θ. Μαγειρική: Πέραν του ότι μπορεί να γίνει μια ευχάριστη διαδικασία την οποία μπορείς να μοιραστείς με κάποιον, είναι δημιουργική και χαλαρωτική,ειδικά όταν το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό.

Ι. Στοχαστικότητα: Καλό θα ήταν να γράψουμε σ΄ένα κομμάτι χαρτί ή έστω να αναλογιστούμε που θα θέλαμε να δούμε τον εαυτό μας σε 1,5, 10  χρόνια από σήμερα, προκειμένου να δούμε αν η δράση μας κινείται προς αυτό τον στόχο.

Κ. Επιλεκτική παρακολούθηση ειδήσεων: Δεν είναι λίγες οι ψευδείς ειδήσεις που διαδίδονται δημιουργώντας μια ψυχολογία φυλακισμένων ανθρώπων, η οποία μπορεί να δημιουργήσει πανικό και αίσθημα κλονισμού της ελευθερίας μας.

Ο καθένας από εμάς, λοιπόν, μπορεί να αξιοποιήσει το χρόνο του προς όφελός του, και να διατηρήσει όσο το δυνατόν καλή ψυχολογία εστιάζοντας σε αυτά που μπορεί να κάνει στο τώρα, και όχι σε αυτά που δεν μπορεί. Καθώς, την πραγματικότητα όταν δεν μπορούμε να την αλλάξουμε, το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να την αποδεχτούμε και να βρούμε την θέση μας μέσα σε αυτήν, τηρώντας πάντα τις οδηγίες κατά της διαιώνισης της πανδημίας.

Συντάκτρια: Καραγιάννη Αναστασία- Χαρά

Ψυχολόγος και Επιστημονική Συνεργάτις της Κλινικής Παναγία η Γρηγορούσα